Budowa ścian szczelinowych

Nasza ocena:

5
Pobrań: 259
Wyświetleń: 1358
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Budowa ścian szczelinowych - strona 1 Budowa ścian szczelinowych - strona 2 Budowa ścian szczelinowych - strona 3

Fragment notatki:

Budowa ścian szczelinowych
Ściany szczelinowe są wykonywane pod osłoną zawiesiny iłowej (bentonitu). Wy­kop o szerokości odpowiadającej grubości ściany konstrukcji podziemnej wykonuje­my na ograniczonej długości rzędu 6 m i wypełniamy zawiesiną iłową. Zawiesina iło­wa może być dodatkowo spiętrzona między dwoma ściankami sterującymi, które wy­tyczają ciąg przekopów wykonywanych między przegrodami lub w systemie mijankowym co drugi odcinek (rys, 10.37). Ciężar objętościowy zawiesiny w grani­cach 10,6-12,0 kN/m3 jest w tej sytuacji w stanie zrównoważyć hydrostatyczne ciśnie­nie wody, a także niewielkie, stałe na głębokości wykopu ciśnienie boczne gruntu. Sta­bilizacja ciśnienia bocznego jest możliwa w wyniku poziomego zasklepienia się grun­tu wokół szczeliny, dzięki ograniczeniu jej długości. Im krótsza szczelina, tym większa szansa przesklepienia, zasklepienia się gruntu i mniejsze jego ciśnienie boczne, łatwiej­sze do zrównoważenia ciśnieniem zawiesiny.
Dodatkowym efektem działania zawiesiny jest jej infiltracja do gruntu, w wyniku czego następuje odkładanie się blaszkowatych cząstek iłowych na ścianach wykopu i powoduje kolmatację gruntu i uszczelnienie układu konstrukcyjnego obudowa - góro­twór. Im bardziej wodonieprzepuszczałny grunt, tym szybciej następuje jego uszczel­nienie i tym mniejsze są straty zawiesiny. Zawiesinę powinny charakteryzować nastę­pujące cechy technologiczne:
• jej lepkość powinna być o 30-70% większa niż lepkość zwykłej wody,
• musi być stabilna, a sedymentacja jej cząstek iłowych musi przebiegać bardzo po­woli,
• powinna odznaczać się tiksotropowością, czyli zdolnością do upłynnienia pod wpływem bodźców mechanicznych.
Miarą lepkości jest czas przepływu 500 cm3 zawiesiny przez kalibrowaną rurkę o średnicy 5 mm. Czas ten powinien wynosić dla zawiesiny 17-23 sekundy w porów­naniu z 13 sekundami dla czystej wody. W celu określenia skuteczności (trwałości) za­wiesiny pobieramy jej próbki co 24 godziny i ważymy. Jeśli strata na wadze próbek nie przekracza 0,2 kN/m3, to zawiesinę traktujemy jako trwałą, stabilną. Sedymentację wyrażamy procentowo stosunkiem wody wyklarowanej po 24 godzinach z pobranej próbki zawiesiny do objętości tej próbki. Wskaźnik ten nie może przekraczać 5%. Wła­ściwości tiksotropowe zapewniają swobodny przepływ zawiesiny podczas jej pompo­wania. Z minerałów iłowych przydatnych do wytwarzania zawiesiny najlepsze właści­wości wykazują montmorylonity. Iły z tymi minerałami nazywamy bentonitami. Akty­wizację iłów można zwiększyć, dodając węglanu sodu (Ns^COj) w ilości 2-4% suchej masy iłowej. W celu zwiększenia jej ciężaru właściwego stosuje się dodatki, np. siarczan baru (BaSO^), tlenek żelaza (Fe

(…)

… uszczelnia kon­strukcję i może, w sprzyjających warunkach, nawet zastąpić jej izolację.
Grubość ścian szczelinowych zmienia się w zależności od wymiarów koparki, na­czynia urabiającego od 55 do 80 cm, a ich wysokość, głębokość posadowienia może dochodzić do 30-40 m. Im głębiej posadowiona ściana, tym trudniej zachować jej pionowość. Prowadnice koparek muszą więc być bardzo dokładnie ustawione w pionie…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz